zaterdag 4 oktober 2014

ORANJE MUISJES





Het oog moet er net op vallen, klein zijn ze, erg klein en schuw. Zodra ze maar een schaduw zien bewegen vouwen ze hun pootjes op en rollen langs het blad omlaag. Waar heb ik het over? Het is het Menierode spitsmuisje ( Apion frumentarium ) Geen zoogdier maar een kevertje behorende tot de grote groep van de snuitkevers. Het is maar een klein ding met zijn lengte van 3.5 tot 4.5 mm. Ze zijn zeer algemeen en leven op zuringsoorten. Ik vind ze het vaakst op de ook al zeer algemene ridderzuring ( Rumex obtusifolius ). Van april tot juli legt het de eitjes in de wortelhals van de plant. Ze boort daartoe een gaatje legt haar eitjes daarin en dekt het weer af met wat aangestampte poep. De larfjes vreten gangetjes in een stengeldeel en als ze volwassen zijn knagen ze een holletje waarin ze zich verpoppen. De kevers sluipen uit van juli tot augustus en overwinteren vlakbij de voedselplant in de bodem. Zodoende zijn ze van het voorjaar tot laat in het najaar te vinden, zeker met het mooie warme weer zoals we deze dagen hebben. Leuk om ze eens te ontmoeten na wat voorzichtig speurwerk!






donderdag 21 augustus 2014

WIE HET KLEINE.............................



Wie het kleine niet eert zegt het spreekwoord, is het grote niet weert. Nou is het niet zo dat ik het kleine niet eer, maar om eerlijk te zijn, het was niet mijn bedoeling dit hele kleine snuitkevertje op de foto te zetten, laat staan dat ik het had gezien! Regelmatig maak ik foto's van en in mijn tuin. Niet uit gemakzucht maar om te onthouden welke soorten planten er staan en van naam te voorzien of leuke, soms toevallige combinaties vast te leggen. zo ook in dit geval. Bij het inzoomen op de laptop kwam pas het kleine kevertje tevoorschijn. Hoe het heet? Geen idee. In mijn snuitkeverboek staan zevenhonderdzeventig afgebeeld en van deze super kleintjes tientallen die sprekend op elkaar lijken. Met goede determinatie tabellen en microscoop zou het kunnen lukken het diertje een naam te geven, maar ja waar is het nu gebleven? Dus gaat het hier naamloos het internet op.

vrijdag 15 augustus 2014

TUINRENOVATIE




Soms heb je dat, een tuin waar je op bent uitgekeken of waar je noodgedwongen moet gaan renoveren. Vaste planten die wild door de tuin woekeren daarbij vergezeld door gras met lange dunne ondergrondse wortelstokken en stijve klaverzuring die denkt dat hij ook recht heeft op een plek in mijn tuin. Na rijp beraad besloot ik over te gaan tot een algehele renovatie en een deel in te gaan richten als rotstuin. De schop er in en opruimen was de enige oplossing. De grond minutieus ontdoen van al wat maar op een wortelstokje van ongewenste gasten lijkt. Al doende kwam ik van alles tegen, pissebedden, tuinduizendpoten met jonkies, wormen, ritnaalden en heel veel engerlingen, meest larven van de meikever.
Dikke vette volgroeide larven, maar ook jongen en verpoppende larven en zelfs een aantal volwassen meikevers. Het is augustus, dus die kevers moeten rustig ondergronds wachten tot het voorjaar van 2015, zonder eten of drinken. Leuk vond ik het niet, maar al deze wortel verorberende larven en volwassen kevers heb ik eigenhandig om zeep geholpen.




woensdag 6 augustus 2014

DOORKIJKBLAADJES-2









Er wordt wat af geknaagd en gevreten deze zomer, zo ook aan de blaadjes van mijn knotwilg. Een deel wordt voor de tweede keer dit jaar tot op de hoofdnerf verslonden door een leger larven van de wilgenbladwesp. En nu verschijnen er steeds meer doorkijkblaadjes. Deze keer niet van een bladwesp, of een vlinder, maar door de larven van een kevertje, een wilgenhaantje. Ik heb nog geen idee welk soort wilgenhaantje zich hier tegoed doet, hopelijk kom ik straks de volwassen kevertjes tegen in de tuin zodat ik er een naam aan kan geven. Zo wordt je door moeder natuur lekker bezig gehouden.

woensdag 30 juli 2014

DOORKIJKBLAADJES




Het was me al een tijdje opgevallen, aan diverse eiken zaten enkele blaadjes waar het licht door heen scheen. Er is weer een of ander beestje bezig dacht ik dan. Later maar eens nader bestuderen als ik er om denk was de gedachte. Maar ja, zoals zo vaak kom je dan net te laat. Toen ik echter weer een nieuw blad in het oog kreeg waar de vorige dag maar een heel klein doorkijk stukje te zien was heb ik het eens nader bekeken. Eerst was er niets te ontdekken totdat het blad voorzichtig was omgedraaid, daar zaten de boosdoeners. Het was een heel legertje vraatzuchtige slakvormige bastaard rupsen. Eigenlijk zijn het geen echte rupsen wat de naam al doet vermoeden, want uit deze rupsen komen geen vlinders maar bladwespen. Gelukkig zijn het per boom maar een paar blaadjes waar het bladgroen van wordt verorberd en lijdt de boom geen schade en heb ze dan ook lustig verder laten grazen. 




woensdag 16 juli 2014

HALLO



Hallo, daar ben ik weer. Even was ik uit de lucht of liever gezegd veel te druk met andere zaken. Een poosje vakantie en de tuin opnieuw inrichten. Overtollige planten weghalen, vooral planten die in het voorjaar erg leuk waren maar nu een troosteloze aanblik geven. Andere planten die denken dat zij het recht hebben op de hele tuin en anderen verdringen. Daarbij opgeteld het sociale leven, familie, vrienden, kennissen, buren, en dat soort zaken. Dan ook nog de natuur in en tuinen en kwekerijen bezoeken. Altijd met de camera bij de hand. Heel veel leuke dingen gezien en op de plaat gezet, zoals dit bereidwillig poserende salamandertje. Na de fotosessie verdween het weer snel onder de boomstam waar het lekker vochtig was want felle zon daar houdt het niet van.



zaterdag 31 mei 2014

BONTE PIET




Tijdens een weekje Schiermonnikoog kom je vaak ogen te kort. Het strand de duinen het wad overal bulkt het van de natuur. Na een dag op struintocht terug komen met honderden beelden op de SDHC is al heel gewoon. om nog maar te zwijgen over allerhande leuke natuurdingen die we tegenkomen en verzamelen. Vele mooie schelpen verdwijnen in de meegebrachte plastic zakken. Op een van de dagen maakten we een lange wandeling door de duinen en via het strand weer terug. Het waaide hard alles werd als het ware gezandstraald. Plots een kreet, STOP!! Bijna was ik op de eieren van een scholekster gestapt. Aan de luw zijde van een hoopje wier lagen drie gespikkelde eieren in het zand. Van iets van een nest was geen sprake, alleen het zilte zand. Heel in de verte keken twee scholeksters naar wat we aan het doen waren. Gauw weer door lopen was het beste. Eerst liepen de vogels steeds voor ons uit, tot een van de twee vond dat we ver genoeg bij het nest vandaan waren. Het vloog het met een grote boog om ons heen en ging weer op het nest zitten. De kop in de wind in het stuivende zand de eieren warm houdend rustig verder broedend alsof er niets aan de hand was.





maandag 12 mei 2014

EEN VREEMDE GEBOORTE


 
 
 

 In april waren we een week op het mooie eiland Texel. Een geslaagde week, het weer was goed en we deden vele leuke waarnemingen en leuke vondsten.
Natuurlijk veel gefotografeerd en vindsels meegenomen naar huis. Tegen het duin bij de Slufter lag een dikke laag aanspoeldsel daarin vonden we veel schelpjes van het muizenoortje, leuke zaadjes, stukjes hout en vele andere zaken. Zo ook cocons van een insect. De meeste waren stuk of er zat een gat in, een exemplaar echter leek helemaal intact en hebben het in een klein doorzichtig potje meegenomen. Thuis kwam het potje terecht op de vensterbank tussen wat andere dingetjes. Afgelopen weekend zag ik plots wat bewegen in dat potje, een grote sluipwesp was druk doende zijn vleugels op te pompen. Het was pas uitgeslopen en de nu lege cocon vertoonde een gat zoals we ze ook hadden gevonden op Texel. Een sluipwesp dus maar welk soort? Na wat gespeur en geblader in een aantal insecten boeken kwam het antwoord. Het was Enicospilus undulatus, een Nederlandse naam heb ik nog niet kunnen vinden. Het is een grote sluipwesp en meet van kop tot staart 2,5 cm. niet gevaarlijk voor de mens maar wel voor de rupsen van nachtvlinders uit de groep Noctuidae. Het vrouwtje legt haar eitje in een bijna volgroeide rups, na het verpoppen leeft de larve van de inhoud van de cocon en in plaats van een vlinder komt er zo'n grote geelbruine sluipwesp uit. Nu blijf ik dus zitten met de vraag, welke vlinder had er uit moeten komen? Nog maar eens goed rondneuzen op Texel en wat van deze cocons meenemen en hopen dat daar dan wel een nachtvlinder uit komt!



zaterdag 22 maart 2014

NOG IN KNOP





Donderdag, een prachtige dag, zon en een maximum temperatuur van 20 graden! Dan blijf je niet binnen zitten! Iets te eten en te drinken bij elkaar gezocht, camera en kijker mee en op naar de staatsbossen bij Gieten. We maken een mooie wandeling door verschillende bostypen, beuken-, sparren-, gemengd- en natuurbos. Als eerste zien we een Zwarte mees waarna nog vele andere vogels worden waargenomen. De Larix vertoont al mooie fris groene toefjes net als de meidoorn en de vogelkers. Krentenstruiken staan op het punt hun bloesem ten toon te spreiden. In een perceel waar veel Amerikaanse eiken staan groeit een Trosvlier ( Sambucus racemosa ). Hij valt op door zijn donkerpurper gekleurd jonge loof. Wat hogerop aan de takken staan trosjes kleine groene bloemknopjes te wachten op nog meer warme en zonnige dagen. Aan het eind van de zomer zullen daaruit prachtige koraalrode bessen ontstaan.




maandag 17 maart 2014

KRAAIHEIDE





Donderdag 13 maart, een prachtige dag om er op uit te trekken.
Ons reisdoel was het Lheebroekerzand, een onderdeel van het Dwingelderveld. In een ven waren de heikikkers hoorbaar bezig met het verleiden van de vrouwtjes. Helaas waren ze onbereikbaar om voor de lens te krijgen. Halverwege de wandeling was het tijd voor een boterham en het lessen van de dorst. Aan de voet van een heuveltje hebben we ons neergezet op een heerlijk geurend bedje van kraaiheide ( Empetrum nigrum ). Nadat het voedsel en het vocht naar binnen waren gewerkt heerlijk uitbuiken in de zon. Nog flink wat foto's gemaakt van de bloeiende kraaiheide en toen was het al weer tijd om de wandeling voort te zetten. Begeleid door een orkest van vele soorten gevederde vrienden bereikten we in de schemer de parkeerplaats en reden naar het eerst verschijnende restaurant ter afsluiting van een prachtdag.





woensdag 26 februari 2014

KLEINE KELKJES





Het is een mooie zondagmorgen. Ondanks de mogelijke drukte van hordes zondagswandelaars, met of zonder kinderen en hond toch maar op pad. Genoeg leuke zaken om te fotograferen, mooie stronken, dode stukken hout, kevers en ander kruipspul achter los zittende schors kortom, te veel om op te noemen. Afstanden worden er ook al niet afgelegd. Voorbijgangers trekken in het voorbijgaan hun schouders op een enkeling komt nieuwsgierig vragen wat we zoal fotograferen en kijkt verbaasd naar een oud elzenkatje van vorig jaar waar hele kleine kelkjes op groeien. Het is het Elzenkatjesmummie-kelkje een heel klein zwammetje. Duizenden zitten er langs de met elzen begroeide zandweg en binnen de kortst mogelijke keren zijn er tientallen op de plaat gezet. O, ja de zondagse naam voor deze kleine kelkjes luidt; Ciboria amentacea. De moeite waard om eens door de knieen te gaan onder elzenbomen.






dinsdag 18 februari 2014

NA EEN NACHTVORSTJE

Boerencrocus


Maandagmorgen, het gras is wit en de autoruiten zijn bedekt door fraaie ijsbloemen. De zon is nog verstopt achter het geboomte er is vrijwel geen wind en het ruikt naar fris gewassen linnen. Een morgen vol mooie beloften. Rustig eet ik m'n boterhammetje, kopje koffie er bij en dan de nachtkleding verwisselen voor die van overdag. Langzaam klimt de zon de blauwe hemel in, piept over de bomen en smelt de ijskristalletjes op de krokusjes, die zich daarna wijd openen in de weldadige zonnewarmte. Tijd om met de camera een tochtje door de tuin te maken terwijl de temperatuur stijgt richting de twaalf graden. Een echte lentedag!


Crocus 'Snowbunting'

zondag 16 februari 2014

VILT AAN DE SLOOTKANT

bovenkant


 Zaterdag op pad met de KNNV afd. Groningen. Vanuit Sauwerd wandelen we door het oude landschap van het Reitdiep. Via Hekkum, Wetsingerzijl en Groot en Klein Wetsinge weer terug door het oude Reitdiep dal. Duidelijk zijn de oude meanders nog waarneembaar nadat in 1661 Het Reitdiep was rechtgetrokken en daarna langs het dorp Garnwerd stroomde. De storm deerde ons niet, het was droog en de zon liet zich met grote regelmaat zien.
Genietend van het fraaie landschap ontdekten we op een stronk in een slootkant mooie exemplaren van de Viltige Judasoor ( Auricularia mesenterica ). Bij een boerderij een eindje verderop lag een dikke boomstam helemaal vol met deze mooie zwammen. Vermoedelijk een iepenstam, een boomsoort waar hij de voorkeur aan geeft, maar ook andere soorten loofhout neemt hij voor lief. Een mooie cultuurhistorische wandeling om in de zomer nog eens over te doen.



onderkant

donderdag 13 februari 2014

NOORDPOLDERZIJL

Laagwater


Afgelopen dinsdag scheen de zon en werd het weer eens tijd om er op uit te trekken. Samen met mijn vriendin togen we naar het hoge noorden. Daar maakten we een wandeling over de buitendijkse kwelder bij Noordpolderzijl. Het was laag water en op wat wilde eenden en een koppeltje rotganzen na was er weinig aan vogels te zien. Tegen de rand van het wat hoger gelegen kweldergedeelte lag een dikke rand aanspoelsel. Altijd leuk om eens langs te struinen en wat leuke vindsels te fotograferen en te verzamelen. Een stukje echte kurkschors, een stukje half verkoold hout en wat zaden en delen van planten, van dat soort spul. Erg leuk waren de glanzend zwarte, afgestorven wortelknolletjes van de Heen een biesachtige plant die vroeger ook wel zeebies heette. Weer richting de dijk lopend zagen we nog een blauwe kiekendief laag over de kwelder zweven. De dag was weer goed. Heerlijk opgefrist en grijs van de glibberige klei namen we afscheid van het machtig mooie wad en keerden voldaan huiswaarts.


wortelknolletje van de Heen ( Bolboschoenus maritimus )

woensdag 29 januari 2014

EVEN WINTER....

wel koud hoor hier boven, had ik maar oorwarmers en warme sokken!


 De zon scheen en de sneeuw lag er nog, dus naar buiten om wat winterse foto's te maken. Al enige jaren broeden er ooievaars in het weiland tussen het Maar en de A-28, maar wie had gedacht dat er al een wilde, zo te zien een niet geringde ooievaar op het nest zou staan, ik niet! Dat was maandag, vandaag heb ik hem niet meer gezien. In datzelfde weiland vertoeft regelmatig een grote groep nijlganzen. Wat die van die ooievaar vonden was duidelijk te horen, wat een herrie maakten ze en ze snaterden allemaal doorelkaar. Een aantal vond het maar niets en liepen bij het nest weg af en toe achterom kijkend en zich snaterend afvragend wat dat stomme beest daar nu al te zoeken had.




wat doet die eiber daar op dat nest? voorjaar in de kop? had beter nog even in Afrika kunnen blijven, wat een zot zeg!

zondag 26 januari 2014

BLEEKSCHEET OF GEBLONDEERD ?



Zaterdagavond ben ik glijdend en slippend met een gangetje zo tussen de dertig en veertig kilometer per uur heelhuids thuis gekomen. Plotseling was daar koning winter uit zijn slaap ontwaakt.
Van ochtend snel de voerplekken en huisjes wat sneeuwvrij gemaakt en voer neergelegd en opgehangen. Het duurde dan ook niet lang of de tuin zat vol vinken, groenlingen, kepen, mezen en merels.
Al een paar dagen zat er een erg licht uitgevallen mannetjes groenling tussen. Telkens als ik hem zag had ik de camera niet bij de hand en als ik me ook maar even bewoog voor het raam was hij snel vertrokken. Vanmorgen had ik meer kans hem voor de lens te krijgen, eerst vanuit de keuken en later, verscholen achter een pot hyacinten vanuit de kamer. Alleen zijn donker gekleurde veertjes waren grijswit geworden en de gele waren mooi geel gebleven. Een wonder dat zo'n licht gekleurde man nog niet ten prooi was gevallen aan een sperwer. Gelukkig maar. Hopelijk blijft hij nog een tijdje rondhangen in mijn tuin.



vrijdag 24 januari 2014

NOG STEEDS MOOI


In mijn tuin staan de sneeuwklokjes en crocussen met smart te wachten op een zonnestraaltje. Helaas tevergeefs, het is donker en nevelig weer en het wordt ook nog kouder. Andere winterbloeiers staan al wel in bloei en sommige zomerbloeiers persen nog steeds een kleurig bloemetje tevoorschijn. De meeste bloeiers zijn echter bovengronds, of zelfs helemaal afgestorven.
Een deel heb ik al wat opgeruimd een ander deel mag nog even blijven.




Er is best nog wel wat leuks aan te ontdekken. Mijn Echte guldenroede ( Solidago virgaurea ) heeft hier en daar nog wat zaadjes om mee te geven aan de wind. De meeste zaden zijn allang weggezweefd en hebben een lege, door kelkblaadjes omkranste, bloembodem achter gelaten. Als een soort winterbloemetje geven ze mij nog steeds plezier en kom ik de tijd naar het voorjaar toe er prima mee door. Maar het wachten is echter op een wat nevelige vriesnacht die ze dan extra gaat opfleuren met mooie zilverige rijp. En wat te denken van wat hele zachte sneeuwkristalletjes, ik hoop dat het er nog van komt deze winter.


woensdag 22 januari 2014

NOG WAT KLEIN GRUT

 
Zondag de hele dag op stap geweest met de paddenstoelen werkgroep naar Wagenborgen. We startten in het nog jonge Wagenborgerbos. Een bos bestaande uit blokken met over het algemeen een of twee soorten bomen. Wat op zich een monotoon geheel is, zoals een hoek essen waar een tapijtje van gras de zaak probeert op te fleuren. In deze blokken kwamen we nog heel wat paddenstoelen tegen, vooral op de op de grond liggende takken en hopen snoeihout. 's Middags bezochten we het terrein van het voormalige psychiatrisch ziekenhuis Groot Bronswijk.
 


Daar struinden we door de overgebleven hoekjes sierplantsoen en de windsingels. Ook hier vonden we nog heel wat leuke zwammen, zelfs een grote hoeveelheid oesterzwammen op een hoop in stukken gezaagde kastanjebomen, waarvan een deel ter consumptie werd meegenomen. Het lijstje met waarnemingen groeide al aardig evenals de foto's daarvan. Op een gegeven ogenblik vond een van de deelnemers hele kleine gele bolletjes op een eikenblad. Het was een slijmzwam, een hele lastige en ook moeilijk in een systeem onder te brengen groep. Is het wel een zwam? Of iets anders? Lastig om te beantwoorden en het heeft per soort ook nog heel verschillende verschijningsvormen. Maar ik vind ze prachtig!
Ze zijn ook zeker niet zeldzaam. Op het plekje waar ik het boven afgebeeld gevalletje fotografeerde waren de op de grond liggende bladeren door mijn gekruip wat omgewoeld. Op een oppervlakte van 50 x 50 cm. vond in totaal vier verschillende exemplaren! Waarvan ik de onderste, speldenknop grote en paarsgekleurde bolletjes, het mooist vond.





dinsdag 14 januari 2014

EEN KLEINE ROZE ZELDZAAMHEID

 
Een mooie zonnige zondag, dus aan de wandel want het is te mooi om lang in de auto te zitten. Laarzen en oude jas aan en op pad, het is bij twaalven dus iedereen zit aan de zondagsdis, de meest ideale tijd om ongestoord je gang te kunnen gaan. Er is veel te zien en te fotograferen, bloeiende hazelaar mannetjes en vrouwtjes, mooie winterknoppen leuke mosjes en in de schaduw is hier en daar nog wat rijp aanwezig. De totale afstand die ik deze middag heb afgelegd bedraagt slechts 1.5 km. en was pas 4 uur later weer thuis.
 

Boven op een gemetselde muur groeiden prachtige plukjes mos met sporenkapsels. De muur komt ongeveer tot borsthoogte en de zon schijnt door de stengeltjes en het lijkt alsof er binnenin een lichtje brandt, prachtig. Iedere keer zie ik weer een misschien nog mooier plukje en al fotograferend kom ik, zij het heel langzaam, aan het eind van de muur. De zon kan het laatste stuk niet bereiken, dus een ander soort licht en weer die plukjes mos en dan maak ik ook daar weer een serie van. Hoe gek kun je zijn! Plots valt mijn oog op een op de kop liggend mos plukje. Er zitten hele kleine stipjes op. Eerst denk ik dat het zandkorreltjes zijn van een hoop zand achter het muurtje, maar nieuwsgierig als ik ben toch maar even beter kijken. Het blijken hele kleine zwammetjes te zijn. Van dichtbij, door de lens bekeken waren ze bijna doorzichtig en heel zachtroze van kleur. Een hele serie foto's was het gevolg. Thuis gekomen op zoek om er achter te komen wat het is en vooral ook hoe het heet.
Het bleek het zeer zeldzame Roze grondschijfje ( Roseodiscus formosus ) te zijn. Wat een geluksgevoel was dat op zo'n gewone zondagmiddag. Ik heb mezelf dan ook maar getrakteerd op een lekkere stroopwafel.



zondag 12 januari 2014

FRANJE OP DE GROND


Tijdens het bezoek aan het Adriaan Trip bos afgelopen zaterdag was er veel meer te zien en dat moet natuurlijk op de plaat worden vastgelegd.


in het schrale zand

Onopvallend op het kale zand en hier en daar ook tussen het mos groeiden waaiervormige gevalletjes. Toen mijn oog er op gevallen was zag ik ze werkelijk overal, vele, vele tientallen ja, misschien wel honderden. Het gaat hier over de Gewone franjezwam ( Telephora terrestris ). Zoals zijn naam al aangeeft groeit het gewoon op het zand. Soms als er een plant of een stuikje in de buurt staat klimt het daarbij omhoog. Het is een zogenaamde mycorrhiza zwam en leeft dan samen met heel jonge struikjes of boompjes, bijvoorbeeld wilgjes of berkjes. Dit heeft een gunstige uitwerking op de groei van deze boompjes. Zo werkt dit zwammetje mee aan het ontstaan van een bos in dit nieuwe natuurgebied. Wat uiteindelijk ten koste gaat van de Blauwgroene trechtertjes. Dat is de weg van de natuur als we niet weer ingrijpen en de boompjes verwijderen of laten opvreten door vee. Maar ook dan zullen de pioniers verdwijnen. Wie weet wat er dan weer voor zeldzame of leuke zaken tevoorschijn komen.


en tussen het mos

zaterdag 11 januari 2014

LEERMOS

Peltigera tussen Fraai haarmos


Zaterdag, het is droog en af en toe schijnt de zon. Via waarneming.nl was  ik er achter gekomen dat bij mij in de buurt het zeldzame Blauwgroen trechtertje ( Omphalina chlorocyanea ) was gevonden. ( zie ook de blog van Gonnie van de Schans ) Twee jaar geleden zag ik hem voor het laatst en had er geen foto's meer van na een inbraak en diefstal van al mijn foto en computer spullen. Omdat er voor de komende tijd nachtvorsten op de loer liggen was het zaak op zoek te gaan naar deze trechtertjes. Het gebied , Adriaan Tripbos bij Sappemeer, ken ik goed en bovendien waren de coördinaten doorgegeven. Binnen tien minuten had ik het eerste trechtertje al voor de lens. Het terreintje doorkruisend vond ik er tientallen! Behalve deze trechtertjes, waarvan later nog wat foto's, ontdekte ik ook wat andere leuke dingetjes. Een daarvan was een leermossoort die in hetzelfde milieu ( natuurontwikkeling gebiedjes ) thuis hoort. Het is het vrij algemene Soredieus leermos ( Peltigera didactyla ) Leermos is een korstmossoort en wordt vooral in de duinen en in het binnenland op de zandgronden gevonden. Voor mij was het een leuke vondst, ik had van deze soort nog geen foto's in mijn collectie. Dus een geslaagde trip en daarna nog heerlijke hutspot gegeten bij mijn zus en zwager, wat wil een mens nog meer!

 

donderdag 2 januari 2014

NIEUWJAARS WARMTE


Vorst is er eigenlijk niet geweest, slechts een paar nachtvorstjes. Overal staan nog paddenstoelen en in mijn tuin bloeien nog perkplanten. Goudsbloem en Sanvitalia doen net of ze de zomer al weer in de bol hebben. Ook winterbloeiers fleuren de dagen al weer op, Hamamelis, Prunus subhirtella en Lonicera purpusii, niet alleen met kleuren maar ook met geuren.


Nick, Tim en Michael weer boven water

De Houtduiven en de Turkse Tortels zitten luid te koeren op mijn dak en de mannen Vinken hebben al hun bruiskostuum aan. Ook de Grote Bonte specht laat luid roffelend horen welk gebied hij tot de zijne rekent. Gezien een boze en ruzieende buurman is het nog afwachten of het hem lukt.
Op Nieuwjaarsdag hadden de jongentjes van de overkant ook al zin om een eindje te gaan zwemmen. Het water was niet zodanig  van temperatuur dat er een rondje gezwommen werd en na het nieuwjaarsbommetje stonden ze na een paar seconden al weer op de kant om gehuld in handdoeken en warme jas snel de warme kamer op te zoeken