woensdag 29 januari 2014

EVEN WINTER....

wel koud hoor hier boven, had ik maar oorwarmers en warme sokken!


 De zon scheen en de sneeuw lag er nog, dus naar buiten om wat winterse foto's te maken. Al enige jaren broeden er ooievaars in het weiland tussen het Maar en de A-28, maar wie had gedacht dat er al een wilde, zo te zien een niet geringde ooievaar op het nest zou staan, ik niet! Dat was maandag, vandaag heb ik hem niet meer gezien. In datzelfde weiland vertoeft regelmatig een grote groep nijlganzen. Wat die van die ooievaar vonden was duidelijk te horen, wat een herrie maakten ze en ze snaterden allemaal doorelkaar. Een aantal vond het maar niets en liepen bij het nest weg af en toe achterom kijkend en zich snaterend afvragend wat dat stomme beest daar nu al te zoeken had.




wat doet die eiber daar op dat nest? voorjaar in de kop? had beter nog even in Afrika kunnen blijven, wat een zot zeg!

zondag 26 januari 2014

BLEEKSCHEET OF GEBLONDEERD ?



Zaterdagavond ben ik glijdend en slippend met een gangetje zo tussen de dertig en veertig kilometer per uur heelhuids thuis gekomen. Plotseling was daar koning winter uit zijn slaap ontwaakt.
Van ochtend snel de voerplekken en huisjes wat sneeuwvrij gemaakt en voer neergelegd en opgehangen. Het duurde dan ook niet lang of de tuin zat vol vinken, groenlingen, kepen, mezen en merels.
Al een paar dagen zat er een erg licht uitgevallen mannetjes groenling tussen. Telkens als ik hem zag had ik de camera niet bij de hand en als ik me ook maar even bewoog voor het raam was hij snel vertrokken. Vanmorgen had ik meer kans hem voor de lens te krijgen, eerst vanuit de keuken en later, verscholen achter een pot hyacinten vanuit de kamer. Alleen zijn donker gekleurde veertjes waren grijswit geworden en de gele waren mooi geel gebleven. Een wonder dat zo'n licht gekleurde man nog niet ten prooi was gevallen aan een sperwer. Gelukkig maar. Hopelijk blijft hij nog een tijdje rondhangen in mijn tuin.



vrijdag 24 januari 2014

NOG STEEDS MOOI


In mijn tuin staan de sneeuwklokjes en crocussen met smart te wachten op een zonnestraaltje. Helaas tevergeefs, het is donker en nevelig weer en het wordt ook nog kouder. Andere winterbloeiers staan al wel in bloei en sommige zomerbloeiers persen nog steeds een kleurig bloemetje tevoorschijn. De meeste bloeiers zijn echter bovengronds, of zelfs helemaal afgestorven.
Een deel heb ik al wat opgeruimd een ander deel mag nog even blijven.




Er is best nog wel wat leuks aan te ontdekken. Mijn Echte guldenroede ( Solidago virgaurea ) heeft hier en daar nog wat zaadjes om mee te geven aan de wind. De meeste zaden zijn allang weggezweefd en hebben een lege, door kelkblaadjes omkranste, bloembodem achter gelaten. Als een soort winterbloemetje geven ze mij nog steeds plezier en kom ik de tijd naar het voorjaar toe er prima mee door. Maar het wachten is echter op een wat nevelige vriesnacht die ze dan extra gaat opfleuren met mooie zilverige rijp. En wat te denken van wat hele zachte sneeuwkristalletjes, ik hoop dat het er nog van komt deze winter.


woensdag 22 januari 2014

NOG WAT KLEIN GRUT

 
Zondag de hele dag op stap geweest met de paddenstoelen werkgroep naar Wagenborgen. We startten in het nog jonge Wagenborgerbos. Een bos bestaande uit blokken met over het algemeen een of twee soorten bomen. Wat op zich een monotoon geheel is, zoals een hoek essen waar een tapijtje van gras de zaak probeert op te fleuren. In deze blokken kwamen we nog heel wat paddenstoelen tegen, vooral op de op de grond liggende takken en hopen snoeihout. 's Middags bezochten we het terrein van het voormalige psychiatrisch ziekenhuis Groot Bronswijk.
 


Daar struinden we door de overgebleven hoekjes sierplantsoen en de windsingels. Ook hier vonden we nog heel wat leuke zwammen, zelfs een grote hoeveelheid oesterzwammen op een hoop in stukken gezaagde kastanjebomen, waarvan een deel ter consumptie werd meegenomen. Het lijstje met waarnemingen groeide al aardig evenals de foto's daarvan. Op een gegeven ogenblik vond een van de deelnemers hele kleine gele bolletjes op een eikenblad. Het was een slijmzwam, een hele lastige en ook moeilijk in een systeem onder te brengen groep. Is het wel een zwam? Of iets anders? Lastig om te beantwoorden en het heeft per soort ook nog heel verschillende verschijningsvormen. Maar ik vind ze prachtig!
Ze zijn ook zeker niet zeldzaam. Op het plekje waar ik het boven afgebeeld gevalletje fotografeerde waren de op de grond liggende bladeren door mijn gekruip wat omgewoeld. Op een oppervlakte van 50 x 50 cm. vond in totaal vier verschillende exemplaren! Waarvan ik de onderste, speldenknop grote en paarsgekleurde bolletjes, het mooist vond.





dinsdag 14 januari 2014

EEN KLEINE ROZE ZELDZAAMHEID

 
Een mooie zonnige zondag, dus aan de wandel want het is te mooi om lang in de auto te zitten. Laarzen en oude jas aan en op pad, het is bij twaalven dus iedereen zit aan de zondagsdis, de meest ideale tijd om ongestoord je gang te kunnen gaan. Er is veel te zien en te fotograferen, bloeiende hazelaar mannetjes en vrouwtjes, mooie winterknoppen leuke mosjes en in de schaduw is hier en daar nog wat rijp aanwezig. De totale afstand die ik deze middag heb afgelegd bedraagt slechts 1.5 km. en was pas 4 uur later weer thuis.
 

Boven op een gemetselde muur groeiden prachtige plukjes mos met sporenkapsels. De muur komt ongeveer tot borsthoogte en de zon schijnt door de stengeltjes en het lijkt alsof er binnenin een lichtje brandt, prachtig. Iedere keer zie ik weer een misschien nog mooier plukje en al fotograferend kom ik, zij het heel langzaam, aan het eind van de muur. De zon kan het laatste stuk niet bereiken, dus een ander soort licht en weer die plukjes mos en dan maak ik ook daar weer een serie van. Hoe gek kun je zijn! Plots valt mijn oog op een op de kop liggend mos plukje. Er zitten hele kleine stipjes op. Eerst denk ik dat het zandkorreltjes zijn van een hoop zand achter het muurtje, maar nieuwsgierig als ik ben toch maar even beter kijken. Het blijken hele kleine zwammetjes te zijn. Van dichtbij, door de lens bekeken waren ze bijna doorzichtig en heel zachtroze van kleur. Een hele serie foto's was het gevolg. Thuis gekomen op zoek om er achter te komen wat het is en vooral ook hoe het heet.
Het bleek het zeer zeldzame Roze grondschijfje ( Roseodiscus formosus ) te zijn. Wat een geluksgevoel was dat op zo'n gewone zondagmiddag. Ik heb mezelf dan ook maar getrakteerd op een lekkere stroopwafel.



zondag 12 januari 2014

FRANJE OP DE GROND


Tijdens het bezoek aan het Adriaan Trip bos afgelopen zaterdag was er veel meer te zien en dat moet natuurlijk op de plaat worden vastgelegd.


in het schrale zand

Onopvallend op het kale zand en hier en daar ook tussen het mos groeiden waaiervormige gevalletjes. Toen mijn oog er op gevallen was zag ik ze werkelijk overal, vele, vele tientallen ja, misschien wel honderden. Het gaat hier over de Gewone franjezwam ( Telephora terrestris ). Zoals zijn naam al aangeeft groeit het gewoon op het zand. Soms als er een plant of een stuikje in de buurt staat klimt het daarbij omhoog. Het is een zogenaamde mycorrhiza zwam en leeft dan samen met heel jonge struikjes of boompjes, bijvoorbeeld wilgjes of berkjes. Dit heeft een gunstige uitwerking op de groei van deze boompjes. Zo werkt dit zwammetje mee aan het ontstaan van een bos in dit nieuwe natuurgebied. Wat uiteindelijk ten koste gaat van de Blauwgroene trechtertjes. Dat is de weg van de natuur als we niet weer ingrijpen en de boompjes verwijderen of laten opvreten door vee. Maar ook dan zullen de pioniers verdwijnen. Wie weet wat er dan weer voor zeldzame of leuke zaken tevoorschijn komen.


en tussen het mos

zaterdag 11 januari 2014

LEERMOS

Peltigera tussen Fraai haarmos


Zaterdag, het is droog en af en toe schijnt de zon. Via waarneming.nl was  ik er achter gekomen dat bij mij in de buurt het zeldzame Blauwgroen trechtertje ( Omphalina chlorocyanea ) was gevonden. ( zie ook de blog van Gonnie van de Schans ) Twee jaar geleden zag ik hem voor het laatst en had er geen foto's meer van na een inbraak en diefstal van al mijn foto en computer spullen. Omdat er voor de komende tijd nachtvorsten op de loer liggen was het zaak op zoek te gaan naar deze trechtertjes. Het gebied , Adriaan Tripbos bij Sappemeer, ken ik goed en bovendien waren de coördinaten doorgegeven. Binnen tien minuten had ik het eerste trechtertje al voor de lens. Het terreintje doorkruisend vond ik er tientallen! Behalve deze trechtertjes, waarvan later nog wat foto's, ontdekte ik ook wat andere leuke dingetjes. Een daarvan was een leermossoort die in hetzelfde milieu ( natuurontwikkeling gebiedjes ) thuis hoort. Het is het vrij algemene Soredieus leermos ( Peltigera didactyla ) Leermos is een korstmossoort en wordt vooral in de duinen en in het binnenland op de zandgronden gevonden. Voor mij was het een leuke vondst, ik had van deze soort nog geen foto's in mijn collectie. Dus een geslaagde trip en daarna nog heerlijke hutspot gegeten bij mijn zus en zwager, wat wil een mens nog meer!

 

donderdag 2 januari 2014

NIEUWJAARS WARMTE


Vorst is er eigenlijk niet geweest, slechts een paar nachtvorstjes. Overal staan nog paddenstoelen en in mijn tuin bloeien nog perkplanten. Goudsbloem en Sanvitalia doen net of ze de zomer al weer in de bol hebben. Ook winterbloeiers fleuren de dagen al weer op, Hamamelis, Prunus subhirtella en Lonicera purpusii, niet alleen met kleuren maar ook met geuren.


Nick, Tim en Michael weer boven water

De Houtduiven en de Turkse Tortels zitten luid te koeren op mijn dak en de mannen Vinken hebben al hun bruiskostuum aan. Ook de Grote Bonte specht laat luid roffelend horen welk gebied hij tot de zijne rekent. Gezien een boze en ruzieende buurman is het nog afwachten of het hem lukt.
Op Nieuwjaarsdag hadden de jongentjes van de overkant ook al zin om een eindje te gaan zwemmen. Het water was niet zodanig  van temperatuur dat er een rondje gezwommen werd en na het nieuwjaarsbommetje stonden ze na een paar seconden al weer op de kant om gehuld in handdoeken en warme jas snel de warme kamer op te zoeken