zondag 7 juni 2015

ALIENS IN DE DORDOGNE

man Empusa
 De Dordogne, een geliefd vakantie oord voor veel Nederlanders. Wij waren een aantal weken te gast in en heel klein dorpje met nog geen 200 inwoners. Het weer was goed er is in deze tijd veel te beleven zowel cultuur als natuur. Het gevolg: bergen foto's. Hiervan de komende tijd enkele leuke en wetenswaardige zaken.
Zo struinden we op een zekere dag over een steile helling met vervallen terrassen met een aan de natuur overgelaten lavendel kwekerij. Het is verbazing wekkend te zien wat voor een rijke natuur zich daar had ontwikkeld aan planten en insecten. Vlinders, werkelijk overal vlinders en bijen en mieren en.........ach te veel om op te noemen.


 
 
Zo ontdekte het alziend oog van mijn vriendin een vreemd wezen tussen de begroeiing. Het schommelde wat heen en weer hangend aan een grasspriet. Wat een vreemd wezen, twee lange veerachtige sprieten op zijn kop, twee gedoornde voorpoten en een achterlijf bedekt door helder groene vleugels. Het was ons duidelijk, het was een bidsprinkhaan, maar wat een bijzonder beest! Nog nooit hadden we zoiets gezien. In de caravan het Franse insecten boek open geslagen en daarin vonden we de naam van deze op een alien gelijkend beest. Het was het mannetje van de Empusa pennata.
 
 
 
vrouw Empusa
 Een aantal dagen later kwamen we ook nog een alien dame tegen. Toen ik haar wilde fotograferen sloeg ze regelmatig haar gedoornde grijpgrage voorpoten naar me uit. Voorzichtig heb ik haar beetgepakt, ze was hoogzwanger, en haar op de kiek gezet. Toen ik haar weer los liet na de fotosessie kon ze met haar dikke buik maar net een meter vliegen en verstopte zich voor zover mogelijk in de vegetatie. Een leuke waarneming en nu weet ik ook waar de filmmakers hun voorbeeld voor het maken van alienfilms vandaan gehaald hebben.




zondag 26 april 2015

HONGER EN DORST




Het was veertien april, ik lag in mijn tuintje en sliep..... niet. Nee ik lag languit in het gras naast mijn vijvertje. De salamanders van de vorige blog hadden het druk tussen de waterplanten. Schaatsenrijders schoven onrustig heen en weer op het wateroppervlak zoekend naar een lekker hapje. Verscholen tussen de oeverplanten lagen enkele groene kikkers te loeren naar vliegende hapjes. Vlak naast deze groene monsters landde een Gehakkelde aurelia. Of de kikkers hadden al genoeg gegeten of ze waren te lui, want ze bleven zitten waar ze zaten en het enige wat bewoog was hun keel en af en toe een knipoog.






Overal aan de boorden van het vijvertje zoemde het van de bijen onbevreesd voor de grote groene kikkerbeesten. Of wisten ze dat die vandaag een marge dag hadden? Tientallen kropen langs de waterrand door het mos staken hun zuigsnuit tussen de mosplantjes en zogen op die manier het water op. Mij traag bewegend en heel voorzichtig heb ik mijn camera gericht op al dat gedoe en het in een SD kaartje gestopt. En er nu een blogje van gemaakt.




woensdag 15 april 2015

LENTE LIEFDE

De groene kikkers in mijn vijvertje waren ontwaakt en zaten in het mos op de oever te loeren naar insekten. Tijd om de vijver wat op te schonen dacht ik enkele dagen geleden. Al bij de eerste grote schep dode planten en ingewaaide bladeren zag ik dat ook de salamanders wakker waren geworden. Uit de troep die ik op het gazon had gelegd kroop een dametje met een dikke bolle buik.
 


Gelukkig net op tijd met de schoonmaak aktie, want vandaag was het een drukte van belang. Er vertoeven een flink aantal Kleine watersalamanders in mijn tuin en vijvertjes. Tussen het puntkroos en de andere waterplanten kropen een aantal vrouwtjes rond, 




gevolgd door een of meerdere op seks beluste heren. Zodra het vrouwtje een plekje had gevonden om even rustig te zitten, kwam er al snel zo'n man aan gezwommen en trachtte haar te imponeren met de prachtig gekleurde vlag aan zijn staart. Als je dan ook nog het geluk hebt om te zien dat er eitjes worden gelegd tijdens een liefdevolle omstrengeling, ja dan is mijn dag weer helemaal toppie.
Helaas deden ze dat op een plek waar ik ze niet kon fotograferen. Ze zullen wel gedacht hebben, dat hoeft van ons nou ik weer niet allemaal op internet.





Zeer tegen zijn zin heb ik er even een man uit gevist voor een korte fotosessie. Wat een prachtige kleuren, dat blauwe en het oranje met zwarte blokpatroon. En dan die prachtige oranje buik met donkere vlekjes. Daar zal je als salamanderdame toch smoorverliefd op worden?


 

vrijdag 3 april 2015

LENTE, PASEN EN KERST.



Ondanks de regen en de storm komt de lente er aan. Overal gaan bloemen bloeien in tuinen, bossen en velden. Knoppen aan bomen zwellen en barsten open. Zo ook de bijna zwarte driehoeks knoppen van de Es. Als de zwarte schubben opzij gedrongen worden komen de donkerpaarse nog gesloten helmdraden te voorschijn. Nog een enkele warme dag en ze springen open om hun stuifmeel mee te geven aan de wind.





Bezig zijnde in mijn tuin kom ik weer het Gestreepte nestzwammetje tegen, het zit er al vanaf de herfst vorig jaar. De 'eitjes' zien er wat gebleekt uit, zal ik ze een kleurtje geven zo vlak voor de paasdagen? Ach laat ook maar, gewoon naturel is ook goed. Al die geverfde eieren, wat een rare gewoonte eigenlijk, alsof er al niet kleur genoeg is in de lentetuin.


 
 



Tussen al dat vrolijke lentegedoe staan in mijn tuin nog aardig wat kerstrozen in bloei. De echte witte Helleborus niger naast licht- en donkerpaarse en bijna witte met spikkeltjes van de Helleborus orientalis zaailingen. Vlak in de buurt staat een groepje Narcissen, volgens mij is dat de echte paasbloem. Om niet helemaal de kluts kwijt te raken zitten de knopjes van de Pinksterbloem dankzij het vroege paasfeest gelukkig nog stijf dicht. Misschien kunnen we ze beter allemaal gewoon lentebloemen noemen.

donderdag 19 maart 2015

SKYLGE II

 
 
slapen denk je dan, maar ze houden mij goed in de gaten



Drukte op het strand, geen mensen maar vogeltjes. Het zijn Drieteenstrandlopertjes, wat mij betreft de leukste vogeltjes op het strand. De hele tijd rennen ze achter de zich terug trekkende zee aan en dan weer het strand op als er een nieuwe golf aankomt rollen. Steeds pikken ze kleine beestjes op tot hun maagjes gevuld zijn, dan gaan ze uitbuiken. Snaveltjes in de wind, staande op een poot en drie teentjes.


snavel in de veren op een poot en drie tenen een tukje doen, doe dat maar eens na!



Een eindje verderop staan Bonte Pieten in het water, beide poten op de grond met de kop en oranje snavels in de wind. Ook zij hebben even tijd om na de maaltijd even uit te buiken, zonder gepietepiet.



snaveltjes toe, maar oogjes open.

zaterdag 14 maart 2015

SKYLGE - I

 
Het hele strand voor ons alleen


Twee weekjes op Terschelling, wind en zon, gewoon lekker uitwaaien en vooral struinen langs het strand. Dat kan dus niet zonder camera. Kortom we hebben ons niet verveeld. Geniet maar met ons mee.


slechts in gezelschap van rood gekopte strandpalen tussen het door de wind voortgejaagde zand

en vooral wind

zondag 15 februari 2015

TUIN ZON



Ha daar is-t-ie de zon. Daar was het wachten op, sneeuwklokjes, krokusjes, bijen, spinnen, lieveheersbeestjes en ik fleuren op en we koesteren ons in de warme winter-lente zon. In mijn overdekt zithoekje uit de wind is het veertien graden. Zittend op het bankje geniet ik van een kopje koffie en overzie mijn 'landgoedje' en het werk wat nog te verrichten is. En dat werk is nu een plezier om te doen.

 Laag bij de grond is nu de plek om te werken. Dode plantenresten afknippen en lagen blad verwijderen. Dit alles op ooghoogte met de wijd open gesperde bloemen van de Boerenkrokus en het Lenteklokje met zijn fris groene puntjes op de buitenkant van het kelkje naast mijn bezige 
handen.








Op een tafeltje liggen enkele vierkante flesjes, waar zomers af en toe een klein toefje bloemetjes in staat. Nu heeft zich uit condens een grote
druppel gevormd in een van die flesjes. Eerst sla ik er geen acht op maar ineens, als de zon er op schijnt, toont zich een prachtige brede lentelach.
Mijn dag is weer goed!


woensdag 11 februari 2015

OP DE VLAKTE



Vandaag even naar het hoge noorden, het Hoogeland en het wad bij Noordpolderzijl. Echt uitwaaien kan ik het niet noemen, er is wat wind maar meer is het ook niet. Het is er rustig, in de verte hoor ik het gebrom van een graafmachine. Het stoort me niet de vogels, niet erg veel deze keer, komen er gemakkelijk boven uit. Ik geniet van deze relatieve stilte en de wijde blik over de lege vlakte.




Terugkerend naar de bewoonde wereld kijk ik over de nog lege akkers met in verte een eenzame boerderij. Rust alleen maar rust heerst hier en zo kom ik hier de vochtige zilte lucht diep inademend ook tot rust.



dinsdag 10 februari 2015

ZONDAGMIDDAG WANDELING



Het is tijd om es een eindje te gaan wandelen en de zondagmiddag wordt daar veel voor gebruikt. Hoewel we het op zulke middagen vaak te druk vinden in de natuur, toch maar de stevige stappers aan gedaan. We reizen af, richting Grollo om de zeven kilometer lange Veenpluisroute te doen. Het is wat grijs weer en er staan al een behoorlijk aantal auto's op de parkeerplaats. Een groepje wandelaars gaat juist op stap. Ze volgen blijkbaar een andere route, want we zien ze niet weer terug. Even later komt ons een echtpaar tegemoet met een hondje, dat waren dan ook de enige mensen die we rest van de middag zagen. Het bos en de vennen waren voor ons alleen, ja en van de vogels natuurlijk. Op sommige plekjes lag nog wat sneeuw en in de natte hei smeltend ijs op de plasjes. Leuk om te fotograferen al die belletjes en grillige randjes. Midden in zo'n plasje een winter slachtoffer, het is een Grote populierenhaan. Te vroeg het voorjaar in de kop gehad en te grazen genomen door koning winter. 


Op een omgevallen boomstam groeien paddenstoelen, Elfenbankjes, Waaierkorstzwam, Paarse korstzwam en ook een aantal fraaie Tonderzwammen. Hoe vaak ik ze al heb gekiekt weet ik niet meer maar telkens weer wordt ik getroffen door de prachtige structuren op de bovenkant van de zwam.



En de veenpluis? Die is uitgeplozen. Al wat is overgebleven is een pracht aan reebruine slierten op artistieke wijze gedrapeerd door de wind.

donderdag 29 januari 2015

MOOI DOOD




Al struinend door de natuur kom je vele zaken tegen, mits je je ogen open hebt of er oog voor hebt. Het afgelopen jaar was een druk jaar, veel gefotografeerd zowel springlevende zaken als ook dode. Als je er op gaat letten zijn er in onze natuurlijke omgeving als ook in de tuinen en plantsoenen hele mooie, vaak prachtige vormen en kleuren te ontdekken aan wat eens levend was. Uitgebloeide bloemen half vergaan of in prachtige kleuren afstervend blad en dode bomen al of niet omgewaaid. Een eeuwenoude eik die ter aarde was gestort en haar schors al was kwijtgeraakt vertoonde de meest fantastische patronen. In een Drents heideveld waren bomen verwijderd om de heide weer een kans te geven zich te ontwikkelen. De dikke stronken waren met een freesmachine tot op het maaiveld weggehaald en gaf een heel ander beeld, alsof een groot knaagdier er zijn tanden in had gezet. Dit zijn slechts twee voorbeelden uit een serie van honderden foto's welke het afgelopen jaar zijn gemaakt. Zo af en toe zal ik er een s een blogje aan wagen.




zaterdag 24 januari 2015

HEEL EVEN MAAR



Een paar weken geleden leek het voorjaar in aantocht en dan ineens is het winter. Alles wat in bloei staat is toegedekt met een wit wollig dek van verse sneeuw. Tijd om de schaatsen voor de dag te halen? Nou vergeet het maar. Net op tijd deze ochtend een foto rondje gemaakt. Na de middag drupte en lekte het overal en de sneeuwpoppen die de buurkinderen voor mij hadden gemaakt zakken langzaam weg in een plas drabberig water. De dicht gevroren vijver bedekt met een mooie witte laag veranderd langzaam in een grijzige tint met hier en daar stervormige natte plekken waar doorheen een waterlelieblad zich laat zien. wie zal het de komende tijd winnen, de Lente fee of Koning winter?







Soms een nachtvorstje, elders in het land zelfs wat sneeuw. Op de kalender staat januari, het is dus winter. Het lijkt er in de verste verte niet op. De schaatsen liggen flink ingevet op zolder, werkeloos. De eerste voorjaarsbloeiers doen vermoeden dat die schaatsen daar wel zullen blijven liggen. In mijn tuin staan planten die gewoon doorgaan met bloeien. Op een muurtje op de begraafplaats groeien in de voegen allerlei leuke plantjes, het lijken wel bonzai plantjes. Tegen de verdrukking in groeien ze daar en gaan gewoon lekker bloeien in het wat waterig schijnend zonnetje.
Het is de zeer algemene zandraket ( Arabidopsis thaliana ) Een van die leuke vroeg bloeiende plantjes uit de Kruisbloemenfamilie, een familielid van onze boerenkool, ook prima te genieten in de wintermaanden