KLEIN GROEN MONSTERTJE

Als het voorjaar wordt en buiten de natuur ontwaakt, kan ik het niet laten. Dan pluk ik wat bloesemtakken of een bosje bloemen en haal ze in huis. Genieten is het dan van het openspringen van knoppen, de kleuren en de geuren.
Dan gebeurt het vaak dat er ook ander leven mee naar binnenkomt en ontwaakt. Zo ook vandaag.

Daar zat zo maar een klein groen monstertje op het raamkozijn. Het heeft een bruinig lijfje.

Het kijkt wat verbaasd in de lens van mijn camera

Het is een Groene krabspin luisterend met de mooie zondagse naam Diaea dorsata.
Een heel algemeen voorkomende spinnensoort die de winter had doorgebracht in de Skimmia in mijn tuin en met het boeketje wat ik had geplukt was binnengekomen.

Na enige tijd voor mij geposeerd te hebben vond hij het welletjes, zwaaide mij gedag en liet zich aan een mooie zilveren draad in mijn geranium voor het raam zakken.
Omdat daar geen luizen op zitten heb ik hem voorzichtig opgepakt en hem buiten terug in de Skimmia gezet.

KORSTZWAMMEN

Zondag, het waait nogal en het voelt erg koud aan, maar de zon schijnt volop. Een boswandeling lijkt een goed idee, camera's pakken en op weg. Het Gietenerveld is ons doelwit.



De zon strooit met licht door het donkere sparrenwoud. Op het mostapijt ligt een dun laagje sneeuw.



Op een dode liggende boomstam vinden we korstzwammen. Geen idee hoe ze heten, dus als er iemand een idee heeft, laat het me weten.

Ik krijg er niet genoeg van.

Er bovenop met de camera lijkt het op de oppervlakte van een vreemde, verre planeet.

Van opzij lijkt het weer heel ergens anders op, maar waarop?

Gelukkig, ook nog een bekende, de grijze buisjeszwam.

Als we weer in de richting van de auto lopen kijken we nog even achterom waar de zon het goud van dorre beukenbladeren doet oplichten.
Dan op naar een warme kop koffie, lekker opgefrist en met een sd-kaartje vol foto's.

IJSHAAR

Het bestaan van ijshaar was mij bekend maar nog nooit het genoegen gehad het te ontmoeten. En dan gebeurt het, onverwacht en ook nog in mijn eigen tuin! In een plantenbak met tuinkruiden had ik kortgeleden wat afgestorven planten afgeknipt. Toen ik de tuin in liep om mijn gevederde vrienden wat te verwennen met lekkere zaden viel mijn oog op iets vreemds in de kruidenbak. In eerste instantie dacht dat er stukjes van een plastic boterhamzakje tussen de afgeknipte planten was gewaaid. Toch maar even beter gekeken. Ja hoor ijshaar! Ik sprong in gat in de lucht, greep mijn camera van de eettafel en legde dit niet alledaagse fenomeen vast.

Hele dunne draadjes bevroren vocht door schimmels in de stengels naar buiten geperst. De temperatuur net beneden nul en geen zon zorgt er voor dat ze blijven.

Dat was gisteren. Nu, vandaag zijn ze er nog en zelfs iets gegroeid. Dus straks nog maar weer met de camera er tegen aan.

STENGELDEEL

Even een klein wandelingetje op een zondagmiddag, dat kan natuurlijk niet zonder camera. Je weet tenslotte maar nooit wat je tegen komt. En zo was het ook deze keer.

Zoals overal in ons land vind je wel een plek waar reuzenberenklauwen zich hebben gevestigd. Niet altijd is men er blij mee, ze nemen vooral in de natuur de plek in van onze inheemse plantensoorten.

 

Te vuur en te zwaard worden ze vaak bestreden maar we raken ze niet meer kwijt is mijn idee. Met hun grote witte schermen waren ze eens welkom in onze siertuinen tot men ontdekte dat het sap uit deze plant vervelende brandwonden veroorzaakte. Om eerlijk te zijn, ik vind ze eigenlijk best wel mooi en heb ze vaak gefotografeerd.

 

Zo ook deze keer, niet in bloei maar morsdood lagen dode stengels kris kras over en door elkaar. Ik pakte zo'n stengel op en zag leuke structuren daar waar wortels hadden gezeten dwars op de lengte ribben. Uit verschillende hoeken bekeken en van dichtbij best wel aardig.
Kijk maar wat je er van vindt.

EVEN TE SNEL

Gisteren nog snel een blogje gemaakt. Niet gecontroleerd dus dat was schrikken toen ik vanmorgen nog even terug keek. Een hele verkeerde foto had ik er op gezet, een wazig filigrainwerkje.
Ik probeer het nu goed te maken.

Het slootje met het ijs filigrain

  

zoiets bijvoorbeeld

of zoiets

en een grapje 

IJZIG

Het is mooi weer de zon schijnt en er is weinig wind, ideaal om een boswandeling te maken in de staatsbossen bij Gieten.
Zo vroeg in de middag is het nog nevelig in het bos en de weg spekglad.

Ergens in het bos bevindt zich een grote vierkante vijver, soms vol water, soms leeg. Waarvoor het dient weet ik niet. Deze keer was het vol geweest maar na een aantal vorstdagen had men het leeg laten lopen. Vandaag stroomde er vanuit een diepe greppel weer water in.

Het snel stromende water had aan de randen prachtige veldjes met ijs-filigrain.

Doordat het water was weggelopen was de 5 cm. dikke ijslaag in grote afgeronde schollen gebroken en op het talud blijven liggen, een heel bijzonder gezicht.

Toen de zon langzaam daalde veranderden de kleuren bijna per minuut en wierpen de schaduwen van de bomen donkere vegen over het geheel.

In het langzaam bevriezend plasje water spiegelden zich enkele bomen. Het werd kouder en onze vingers begonnen het te kwaad te krijgen, er zat maar weinig gevoel meer in. Tijd om op weg te gaan naar het paviljoen bij het Nije Hemelriek voor een warme drank en dan naar huis nagenietend van een mooie zondagmiddag.