GEVELD

 Hij zag er al niet erg gezond meer uit, veel dood hout in de kroon en zwammen aan de voet. Tussen twee sterke broeders leek hij het nog wel een tijdje vol te kunnen houden. Toen brak er echter een stormweer los en blies hem doormidden.

Er kwamen mannen met kettingzagen. Al wat op de grond lag werd stuk gezaagd en opgeruimd. Het stuk stam wat nog overeind stond werd bij de grond afgezaagd. Op het zaagvlak was duidelijk te zien hoe slecht het met hem gesteld was. Waarschijnlijk waren er komend voorjaar ook geen blaadjes meer aan zijn takken verschenen.

Het enige wat over bleef was en stomp 20 cm. boven de grond uitstekend. Na enige tijd zal er wel een grote freesmachine komen om deze te verpulveren. Gelukkig kwam ik vandaag nog langs om van het lijnenspel en de zachte kleurnuances wat plaatjes te schieten.

DANSEN OP EEN BEEN

Schuchter steekt ze haar pluizig koppetje door de houtsnippers, dan nog door een bedje groen en kan ze beginnen aan haar balletuitvoering. Ze is niet alleen en al gauw vindt ze een partner. Dansen gaan ze, samen de hele dag. Gaandeweg vertoont haar mooi balletrokje echter tekenen van slijtage. Ondanks dat krult het nog verleidelijk hoog op en toont haar ene slank beentje. Aan het eind van de dag is er van haar rokje niet veel meer over dan een vodje zwarte draadjes. Het danseresje is uitgeput en samen met de schamele restjes van haar rokje zakt ze door haar beentje terug op de houtsnippers. Daar steekt reeds een nieuw danseresje haar pluizenbolletje door de snippers op zoek naar een danspartner.

 

LAMELLEN

Voor sommige ramen zie je al heel gauw als het zonnetje naar binnen schijnt dat men de lamellen dicht doet. Stel je voor, te veel licht in de kamer, het bankstel verkleurd en de beelden op het televisiescherm zijn niet meer te zien. Laat de lamellen maar open, laat de zon maar binnen en ga zelf naar buiten en ga lamellen zoeken. Dat klinkt als onzin of gekkenpraat. Dat is echter niet het geval.

Ik heb het over de lamellen van een groep paddenstoelen, de groep van de plaatjeszwammen.

Op een zonnige dag zoals vandaag de 13de van deze maand kun je verschillende vormen en kleuren tegen komen als fotografiegek, maar ook als iemand die gewoon wil kijken, er van genieten. Nu kan het nog, het is nog herfst maar als de winter invalt is het gebeurd met deze lamellenzwammen.

ZONDAGS GEZWAM

Zondag jongstleden kroop ik samen met een groep mycologen door het onderhout in de bossen bij Sellingen. De rondtrekkende regen en hagelbuien lieten zo af en toe hun inhoud los op mijn grote paraplu en mijn metgezellen. Zich door niets en niemand tegenhoudend trok de groep langzaam verder. Het noteren en fotograferen van alle paddenstoelen en ander zwamspul viel niet mee maar stug werd er doorgelopen of gekropen. Druppels op de lens en aan elkaar klevende blaadjes in de notitieboekjes ten spijt. Op een dikke tak groeide een mooie korstzwam die door de regendruppels extra zijn best deed om mooi op de foto te komen. Dakloze huiszwam was zijn naam. Languit liggend tussen klimop en gevallen blad kon de Draadknotszwam worden vastgelegd. De Pijpknotszwam groeide op een dode tak dus kon ik deze meenemen en op een betere plek fotograferen. De grote groep was nergens meer te zien of te horen zodat ik met een ander fotograferend lid op zijn verzoek in een weiland wat koeienmest ging onderzoeken. Dat was de moeite meer dan waard! Op een wat oudere hoop koeienmest ontdekten we minuscule inktzwammetjes. Amper een centimeter hoog met een prachtig, teer schermpje op het ranke steeltje. Dat was voor mij de mooiste hekkensluiter van deze mycologische dag.  



Dakloze huiszwam



Draadknotszwam

EN MAAR DOOR ZWAMMEN.....

Zolang de vorst zich inhoudt zijn er nog steeds paddenstoelen te zien en vooral te fotograferen. In een gazon met meer mos dan gras vond ik een aantal die er uitzagen als dansers in zwaaiende gewaden, soms als eenling, soms als paar.

. Het soort is mij onbekend, maar doet er nu niet toe. Zie maar wat je er van vindt

HERFSTKIEKEN

Stormen, regen en dalende dagtemperaturen dat zal de herfst wel zijn. Dat is voor iedereen wel duidelijk, de dikke jas moet weer aan de das weer om en op de fiets het regenpak aan. De herfst kent gelukkig ook zonnige kanten, mooie zonsondergangen en weinig wind. Vandaag was zo'n mooie dag...........ja in het noorden, maar in het midden van het land heeft het gespookt hoor ik op het nieuws. Nederland, zo klein en toch met enorme verschillen. Ik was op pad met mijn camera en heb een er lustig op los geschoten. In de tuin heeft het geluks klavertje prachtig verkleurde blaadjes op een sierappeltje zit een hooiwagen. Drinkt hij van de regendruppels van de afgelopen nacht of zuigt hij appelsap op? Ik weet het niet en kan het ook niet goed zien. Via de begraafplaats loop ik naar het bos om te zien hoe het er met de paddenstoelen staat. Onderweg kom ik een zwaar gedoornde struik tegen met oranje gele vruchten welke lijken op mandarijntjes. Het is de Poncirus trifoliata en inderdaad een familie lid van het mandarijntje, de sinaasappel en citroen. Afkomstig uit Japan wordt hij, zij het mondjesmaat in ons land gekweekt. Als jonge plant is hij wat gevoelig voor strenge vorst volgens de literatuur, iets wat ik niet heb gemerkt. Hij groeit en bloeit goed en de bloemen ruiken lekker, echte oranjebloesem. In het bos ligt veel troep van de voorbijrazende storm van maandag 28 oktober. Op een door een vroegere storm gevelde boom ontdek ik kleine oranje schijfjes met zwarte wimperhaartjes. Het lijkt alsof ze zich mooi hebben gemaakt met wimperzwart. Het is het gewone wimperzwammetje met de zondagse naam Scutellinia scutellaria. Natuurlijk kom ik nog veel meer zwammen tegen die uiteraard opgeslagen worden op een SD-tje. Zolang er nog geen nachtvorst is langsgekomen kunnen we daar nog van genieten net als van herfstkleurend blad en zelfs van nog bloeiende bloemen en rondvliegende insecten.