Een mens wil wel eens wat. Een van die dingen is TEXEL. Ik kan er niet genoeg van krijgen, het strand, de duinen en de bossen. Daar was het nu vooral ook om begonnen. In de bossen groeien op een aantal plekken sneeuwklokjes, niet zo hier en daar, maar hele tapijten. Ooit rond 1900 werden ze daar gekweekt en later door ene meneer Kikkert kwamen er nog meer. Deze man verzamelde ze in grote aantallen in Frankrijk uit het gebied rond de Loire. Ze groeiden prima in deze duinbosjes. Waren ze flink uitgegroeid dan werden ze gerooid en verkocht. Deze bosjes werden gepacht van Staatsbosbeheer. Toen echter deze bosjes een natuurlijk karakter moesten krijgen in de vorige eeuw, rooiden de kwekers alle bolletjes. Dat lukte natuurlijk niet voor honderd procent. Er bleven overal wel wat bolletjes achter en deze hebben zich nadien flink vermeerderd zodat we nu kunnen genieten van dit prachtige voorjaarsgebeuren. Tussen haakjes, behalve sneeuwklokjes werden er ook boshyacinten geteeld. Die bloeien wat later in het voorjaar, maar of ik er dan ook ben?
 |
| bezet met hele kleine ijskristalletjes |
 |
| een heel bos vol klokjes |
 |
| en dan ook nog een mooie blauwe voorjaars lucht |
 |
| en speenkruidjes met lichte rijp op de meeldraden je zal het maar treffen! |
O wat mooi. Reden genoeg om daar heen te gaan.
BeantwoordenVerwijderenGroeten, Gonnie