LIEFDES BEESTJES

Als ik in bed lig ben ik nooit alleen, zeker niet als ik lig te lezen met de bureaulamp aan. Door de warmte en door het licht worden beestjes wakker. 's Zomers zijn het over het algemeen geen echte lieverdjes die met hoog zoemgeluid mij uit de slaap houden en als ik uitgeput in slaap val zich tot barstens toe vol zuigen met mijn bloed. Maar nu is het anders, ik hoor ze amper als ze rondvliegen. Ik hoor ze tikken tegen de lamp, waarna ze op mijn bed of boek vallen. Ze zijn klein en lief, daarom heten ze ook lieveheersbeestjes denk ik. Wat er nu kruipt en vliegt zou eigenlijk liefde-heerst-beestje moeten heten. Ze zien er ook zo uit met hun mooie glanzend roze gekleurde dekschildjes met daarop wat donkere vlekjes. In de ochtend, als ik het slaapkamer raam open zet, zie ik dat ze zich in de sponning hebben verstopt. Voorzichtig zet ik ze dan in een hoekje in de vensterbank en hoop dat ze niet wegvliegen. Maar gelukkig, 's avonds kruipt er weer eentje over de rand van het nachtkastje. Ook deze nacht word ik weer omringd met liefde. 

Vloeivleklieveheersbeestje