Het was veertien april, ik lag in mijn tuintje en sliep..... niet. Nee ik lag languit in het gras naast mijn vijvertje. De salamanders van de vorige blog hadden het druk tussen de waterplanten. Schaatsenrijders schoven onrustig heen en weer op het wateroppervlak zoekend naar een lekker hapje. Verscholen tussen de oeverplanten lagen enkele groene kikkers te loeren naar vliegende hapjes. Vlak naast deze groene monsters landde een Gehakkelde aurelia. Of de kikkers hadden al genoeg gegeten of ze waren te lui, want ze bleven zitten waar ze zaten en het enige wat bewoog was hun keel en af en toe een knipoog.
Overal aan de boorden van het vijvertje zoemde het van de bijen onbevreesd voor de grote groene kikkerbeesten. Of wisten ze dat die vandaag een marge dag hadden? Tientallen kropen langs de waterrand door het mos staken hun zuigsnuit tussen de mosplantjes en zogen op die manier het water op. Mij traag bewegend en heel voorzichtig heb ik mijn camera gericht op al dat gedoe en het in een SD kaartje gestopt. En er nu een blogje van gemaakt.
Ubel je bent een poëet! Zowel met pen als camera. Heerlijke lentesfeer.
BeantwoordenVerwijderenGroeten, Gonnie