ZONDAGS GEZWAM

Zondag jongstleden kroop ik samen met een groep mycologen door het onderhout in de bossen bij Sellingen. De rondtrekkende regen en hagelbuien lieten zo af en toe hun inhoud los op mijn grote paraplu en mijn metgezellen. Zich door niets en niemand tegenhoudend trok de groep langzaam verder. Het noteren en fotograferen van alle paddenstoelen en ander zwamspul viel niet mee maar stug werd er doorgelopen of gekropen. Druppels op de lens en aan elkaar klevende blaadjes in de notitieboekjes ten spijt. Op een dikke tak groeide een mooie korstzwam die door de regendruppels extra zijn best deed om mooi op de foto te komen. Dakloze huiszwam was zijn naam. Languit liggend tussen klimop en gevallen blad kon de Draadknotszwam worden vastgelegd. De Pijpknotszwam groeide op een dode tak dus kon ik deze meenemen en op een betere plek fotograferen. De grote groep was nergens meer te zien of te horen zodat ik met een ander fotograferend lid op zijn verzoek in een weiland wat koeienmest ging onderzoeken. Dat was de moeite meer dan waard! Op een wat oudere hoop koeienmest ontdekten we minuscule inktzwammetjes. Amper een centimeter hoog met een prachtig, teer schermpje op het ranke steeltje. Dat was voor mij de mooiste hekkensluiter van deze mycologische dag.  



Dakloze huiszwam



Draadknotszwam