OP EEN KONIJNENKEUTEL

 

 Vandaag was ik ter voorbereiding van een excursie voor de KNNV (Koninklijke Nederlandse Natuurhistorische Vereniging) in het natuurgebiedje Terhorster zand, even ten zuiden van Beilen.
's Ochtends was het erg mistig dus even gewacht tot die was opgetrokken. Het was er erg rustig, een enkel echtpaar met hond, netjes aan de lijn. Dat zie je ook wel eens anders! Over het fietspad, het Koninginnepad geheten, een eenzame fietser. De grote grazers heb ik niet gezien, waren mogelijk ingezet in een ander natuurgebied in het Dwingelderveld. Het Terhorsterzand is sinds kort door een ecoduct hiermee verbonden, nou ja bijna, het moet nog wat worden ingericht. Ondanks een nachtvorstje kom ik nog heel wat paddenstoelen tegen waarvan geregeld een foto wordt genomen. Het viel mij op dat er overal kleine toefjes glinster dingetjes tussen het mos of het gras lagen. Het waren geen spinnenwebjes, hoewel die er ook genoeg te zien waren. Maar even op de knieen om te zien wat het dan wel was. Konijnenkeutels! Op de wat oudere keutels groeiden hele kleine schimmelplantjes. Super dunne stengeltjes, met aan de top een sporendragertje nog kleiner dan een speldenknop. Overal had de mist aan de tere stengeltjes kleine water druppeltjes gehangen. Er was vrijwel geen wind die ze er af kon schudden en de gesluierde zon kon ze niet doen opdrogen. Languit gelegen heb ik er mijn camera op gericht en deze miniatuur kerstversierinkjes vast gelegd.